Αλήθεια τι σκέφτεται ένας μαραθωνοδρόμος σε 42,195μ; Το πιο πιθανό είναι να μην μπορείς να απαντήσεις σε μερικές γραμμές κειμένου.

Το σίγουρο είναι πως σκέφτεσαι πολλά. Κάποιες φορές ίσως λιγότερα, μα τις περισσότερες φορές πλημμυρίζεσαι από συναισθήματα που δύσκολα αποτυπώνονται.

Συμπλήρωσε τη φόρμα για να λάβεις στο inbox σου κάθε νέα δημοσίευση!

Κάνοντας κλικ στην υποβολή, συμφωνείς να κοινοποιήσεις το email σου στο Running Scenes για να λαμβάνεις ενημερώσεις και άλλα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το σύνδεσμο κατάργησης εγγραφής που είναι διαθέσιμος σε όλα τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που θα λάβεις.

Για εγγραφή στα newsletters μέσω κινητών συσκευών συμπλήρωσε εδώ τη φόρμα εγγραφής.

Εκκίνηση….

Θαυμάζεις το διπλανό σου που στα 60 του χρόνια τρέχει με πάθος, χαζεύεις την παρέα νεαρών που με τρέλα έχει ντυθεί διαφορετικά και το απολαμβάνει σαν παιδικό καλοκαιρινό παιχνίδι την ίδια ώρα που δίνεις το χέρι σου σε μια σειρά από πιτσιρίκια που στέκονται στην άκρη του δρόμου.

Στέκονται εκεί με ένα ξεχωριστό βλέμμα θαυμασμού και απορίας, σηκώνοντας το μικρό τους χέρι για hi-five.

Πόσο δύναμη αντλείς από αυτά τα πρόσωπα!

10km είμαστε ακόμα στη αρχή….

Στέκεσαι κοντά στον διπλανό σου, “Πάμε παρέα!” την ώρα που η σωματική κούραση πλησιάζει.

Κοιτάς το ρολόι και φέρνεις στη μνήμη σου τους δεκάδες υπολογισμούς για τα χρονικά περάσματα, την ενυδάτωση και τα σημεία που θα συναντήσεις τους δικούς σου, την οικογένεια, τους φίλους που θα σε τραβήξουν μέχρι το τέλος.

21km φτάσαμε στην μέση

Θαυμάζεις τον πατέρα που μαζί με το παιδί του τρέχει και αγωνίζεται μεταφέροντας ένα καρότσι AΜΕΑ για τόσα χιλιόμετρα. Οι αθλητές κάνουν στην άκρη, είναι μαζί του και χαμογελούν, τον στηρίζουν και γεμίζουν ενέργεια για την δύσκολη συνέχεια.

Λίγο πιο κάτω κάποιος τρέχει ξυπόλητος. Ένας τυφλός συνομιλεί με το ταίρι του και δεμένοι χέρι-χέρι τρέχουν με αξιοθαύμαστη συγκέντρωση.

31km…. λίγο ακόμα

Συνθήματα υποστήριξης διαπερνούν την ακοή σου, την ώρα που η ανάσα βαραίνει καθώς οι ώρες περνούν.

Λαχανιάζεις αλλά δεν σταματάς,

κουράζεσαι αλλά δεν το σκέφτεσαι,

λυγίζεις αλλά συνεχίζεις σε ένα παιχνίδι σώματος και μυαλού που συναγωνίζονται για τη μοναδική στιγμή.

Λίγα μέτρα έμειναν….

Είναι η στιγμή του τερματισμού.

Μέτρο με το μέτρο, λεπτό με το λεπτό, η στιγμή έρχεται πιο κοντά, συνοδεύοντας μια έκρηξη συναισθημάτων.

Ένα συνονθύλευμα συγκίνησης και ικανοποίησης που αποφορτίζει εβδομάδες προετοιμασίας, δεκάδες προπονήσεις και πολλές προσωπικές αγωνίες.

Τερματισμός…..

Είναι αυτή η μαγική στιγμή που έχει τη δύναμη, αν όχι να αλλάξει τη ζωή σου, να σε φέρει πιο κοντά στον εαυτό σου και τα όρια του.

Μέχρι την επόμενη φόρα έχεις πολλά να σκεφτείς αλλά μπορείς άφθονα να απολαύσεις τη στιγμή.

Τη στιγμή του δικού σου Μαραθωνίου.

Τη στιγμή που γίνεσαι μαραθωνοδρόμος !

Βρήκες το άρθρο “Τι σκέφτεται ένας μαραθωνοδρόμος“ ενδιαφέρον;
Κάνε εγγραφή στο newsletter για να λαμβάνεις κάθε νέα δημοσίευση για το τρέξιμο, την άθληση και τη διατροφή.

image via